วันที่ 19 มีนาคม 2564 ศาสตรจารย์พิเศษ ดร.เอนก เหล่าธรรมทัศน์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พร้อมด้วยคณะผู้บริหารกระทรวงฯ เข้าเยี่ยมชมการดำเนินงานบริษัทสเปเชียลตี้ อินโนเวชั่นฯ รวมถึงหารือความร่วมมือกับกระทรวง อว. โดยมี รศ.ดร.พรรณวิภา กฤษฎาพงษ์ ประธานกรรมการกลุ่มบริษัทสเปเชียลตี้ให้การต้อนรับและร่วมหารือ โอกาสนี้ นพ.ปฐม สวรรค์ปัญญาเลิศ อธิบดีกรมวิทยาศาสตร์บริการ พร้อมด้วยผู้บริหารและนักวิทยาศาสตร์ วศ. เข้าร่วมประชุมดังกล่าวด้วย ณ บริษัท สเปเชียลตี้ อินโนเวชั่น จำกัด จ.สมุทรปราการ
       ทั้งนี้ วศ. มีงานวิจัยและพัฒนาด้านสมุนไพรมาอย่างต่อเนื่องโดยครอบคลุมตั้งแต่การสกัดสมุนไพร การวิเคราะห์หาปริมาณสารสำคัญในสมุนไพร รวมถึงการศึกษาฤทธิ์ทางชีวภาพของสารสกัดสมุนไพร เช่น ยับยั้งจุลินทรีย์ก่อโรค ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ฯลฯ ถือเป็นปัจจัยหนึ่งที่จะช่วยผลักดันธุรกิจด้านสมุนไพรให้สามารถแข่งขันได้ในเวทีโลก ซึ่งในที่ประชุมคณะผู้บริหารกระทรวง อว. ได้ร่วมแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นร่วมกับผู้บริหารของบริษัทในด้านต่างๆ ทำให้ภาครัฐได้เข้าไปรับทราบความก้าวหน้าและปัญหาของภาคอุตสาหกรรมเพื่อนำโจทย์ที่ได้มาร่วมกันทำวิจัยและส่งเสริมให้เกิดการใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีตามนโยบายโมเดลเศรษฐกิจบีซีจี (BCG Economy Model) ต่อยอดเพิ่มมูลค่าสมุนไพรของไทยในอนาคตต่อไป

         วันที่ 16-18 มีนาคม 2564 กรมวิทยาศาสตร์บริการ (วศ.) กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (อว.) โดย นายก่อพงศ์ หงษ์ศรี หัวหน้ากลุ่มเส้นใยธรรมชาติ กองวัสดุวิศวกรรม พร้อม ทีมนักวิทยาศาสตร์ ลงพื้นที่นำเทคโนโลยีช่วยแก้ไขปัญหาผู้ประกอบการ SME ด้านการผลิตเยื่อปอสาและผลิตภัณฑ์จากกระดาษสา เน้นช่วยพัฒนากระบวนการผลิตให้มีคุณภาพมีการควบคุมคุณภาพเหมาะสมเป็นไปตามมาตรฐานและตรงตามความต้องการของลูกค้าทั้งในและต่างประเทศ ณ จังหวัดเชียงใหม่ และสุโขทัย
     การดำเนินการดังกล่าวฯ วศ. ให้ความสำคัญถึงการนำวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมาช่วยผู้ประกอบการให้ตรงตามความต้องการ ซึ่งผู้ประกอบการ SME ด้านการผลิตเยื่อปอสาและกระดาษสาหลายโรงงานพบปัญหาไม่สามารถผลิตสินค้าให้ได้คุณภาพตามมาตรฐานและความต้องการของลูกค้าทั้งภายในและส่งออกต่างประเทศ ส่งผลกระทบให้เกิดการคืนสินค้า หรือสินค้ากระดาษสาที่ผลิตมีคุณภาพด้อยลงต้องจำหน่ายราคาต่ำและจำหน่ายได้เฉพาะในประเทศเท่านั้น อีกทั้งผู้ประกอบการ SMEs ส่วนใหญ่ไม่สามารถลงทุนในการวิจัยเพื่อหาทางแก้ไขในกระบวนการผลิต และไม่สามารถลงทุนในส่วนของห้องปฏิบัติการในการทดสอบคุณภาพผลิตภัณฑ์ได้ ดังนั้น วศ. จึงได้ลงพื้นที่นำเทคโนโลยีการปรับปรุงคุณภาพ สีสัน และรูปแบบของกระดาษสาให้มีความหลากหลายเพื่อเพิ่มมูลค่าของผลิตภัณฑ์ พร้อมด้วยเทคนิคด้านการทดสอบและสอบเทียบเครื่องทดสอบกระดาษสนับสนุนการปรับปรุงกระบวนการผลิตให้แก่ผู้ประกอบการ
       ทั้งนี้ โรงงานกระดาษ จำนวน 4 โรงงาน ที่ได้รับการสนับสนุนเทคโนโลยี ประกอบด้วย(1) บริษัท ซี.เอส.พี. เชียงใหม่ กระดาษสา จำกัด จังหวัดเชียงใหม่ (2) บริษัท สยามพรหมประทาน จำกัด จังหวัดเชียงใหม่ (3) ห้างหุ้นส่วนสามัญ ศิริพร กระดาษสา จังหวัดเชียงใหม่ (4) บริษัท ก้วงไถ่สเปเชียลเปเปอร์ จำกัด จังหวัดสุโขทัย โดยทั้ง 4 บริษัท วศ. ช่วยแก้ไขปัญหาในกระบวนการผลิต ปรับปรุงคุณภาพผลิตภัณฑ์ พร้อมทั้งปรับตั้งและสอบเทียบเครื่องทดสอบกระดาษในห้องปฏิบัติการทดสอบของโรงงานให้เป็นไปตามสามารฐานสากล นอกจากนี้ยังรับโจทย์ความต้องการความช่วยเหลือในการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อตอบโจทย์ความต้องการของลูกค้าในอนาคตมาทำการทดลองเพื่อหาสูตรการผลิตที่เหมาะสมด้วย

          “ไข่แดง” อาจเป็นอาหารที่หลายคนต้องพึงระวังและควบคุมการบริโภค เนื่องจากปริมาณของโคเลสเตอรอล แต่ไข่แดงก็มีองค์ประกอบและสารอาหารสำคัญเช่นกัน “ไขมันในไข่แดง” ประกอบด้วยฟอสโฟไลพิด (Phospholipids) ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของกลีเซอรอล (Glycerol) กรดไขมัน (Fatty acid) และกรดฟอสฟอริก (Phosphoric acid) เกิดเป็นโมเลกุลที่ประกอบด้วย 2 ขั้ว คือ ขั้วที่ชอบน้ำ (Hydrophilic) และขั้วที่ไม่ชอบน้ำ (Hydrophobic) ฟอสโฟไลพิดที่พบมากในไข่แดง คือ เลซิทิน (Lecithin) จึงทำให้ไข่แดงกลายเป็นอิมัลซิไฟเออร์ (Emulsifier) ที่ได้จากธรรมชาติ
อิมัลซิไฟเออร์ (Emulsifier) คือสารที่ทำให้น้ำกับน้ำมันเข้ากันได้ มีบทบาทสำคัญในอาหารที่เป็นอิมัลชัน(Emulsion) คือ ของเหลวตั้งแต่ 2 ชนิดขึ้นไป ที่ไม่ผสมเป็นเนื้อเดียวกัน โดยของเหลวชนิดนึงกระจายตัวเป็นหยดเล็กๆในของเหลวอีกชนิดนึง ง่ายๆ คือ ไข่แดง มีคุณสมบัติทำให้น้ำรวมเป็นเนื้อเดียวกันกับของเหลวอื่นได้นั่นเอง จึงประยุกต์ใช้คุณสมบัติของไข่แดงดังกล่าวในผลิตภัณฑ์อาหาร เช่น น้ำสลัด มายองเนสครีมพัฟฟ์ น้ำนม ซึ่งถือเป็นอิมัลชันแบบน้ำมันในน้ำ (Oil in water) คือมีน้ำมันกระจายอยู่ในส่วนที่เป็นน้ำ
       ปัจจุบันมีการบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพกันอย่างแพร่หลาย เช่น สลัดรายการต่างๆ กระบวนการทำของน้ำสลัดหากไม่เติมไข่แดงแต่ใช้วิธีการตีผสมให้เข้ากันด้วยเครื่องผสม เมื่อทิ้งไว้ระยะหนึ่งจะเกิดการแยกชั้นของน้ำสลัด ดังนั้นการเติมไข่แดงที่ทำหน้าที่เป็นอิมัลซิไฟเออร์ (Emulsifier) ลงไปทำให้น้ำมันกับไขมันรวมตัวกับของเหลวอื่นๆ เช่น น้ำ น้ำมะนาว น้ำส้มสายชูในน้ำสลัดได้ น้ำสลัดจึงคงตัวไม่เกิดการแยกชั้นเนื้อเนียนสวยน่ารับประทาน อีกคุณสมบัติหนึ่งไข่แดงยังช่วยให้สีเนื่องจากไข่แดงมีเม็ดสีที่ทำให้เกิดสีเหลืองจนถึงสีส้มแดง ประกอบด้วย ไฮดรอกซีแคโรทีนอยด์(Hydroxycarotenoids) ลูทีน (Lutein) ซีแซนทีน (Zeaxanthin) และคริพโทแซนทิน (Cryptoxanthin) จึงช่วยให้ผลิตภัณฑ์มีสีตามธรรมชาติน้ำสลัดชนิดข้นจึงมีสีเหลืองนวล
        ทั้งนี้ วศ. มีข้อแนะนำในการบริโภคไข่เพื่อลดความเสี่ยงโรคหัวใจสำหรับผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี คือ เฉลี่ยไม่เกิน 1 ฟองต่อวัน ส่วนผู้ป่วยโรคเบาหวาน ผู้ป่วยโรคหัวใจขาดเลือด ผู้ป่วยที่ได้รับยาลดระดับโคเลสเตอรอลในเลือดควรบริโภคในความดูแลของแพทย์และไม่ควรบริโภคเกิน 1 ฟองต่อวัน ควบคู่กับรับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ เพื่อให้ได้คุณค่าสารอาหารที่ครบถ้วน สำหรับผู้ที่สนใจข้อมูลด้านอาหารและโภชนาการจากหอสมุดวิทยาศาสตร์ ดร.ตั้วฯสามารถสืบค้นได้ที่ https://bit.ly/3scnrZk

         วันที่ 18 มีนาคม 2564 นพ.ปฐม สวรรค์ปัญญาเลิศ อธิบดีกรมวิทยาศาสตร์บริการ และคณะ ลงพื้นทีติดตาม การฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่องการสร้างนวัตกรรมชุมชนเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและบรรเทาผลกระทบจากโควิด -19 ในพื้นที่จังหวัดกระบี่ (กระบี่โมเดล) โดยการพัฒนากรรมวิธีการย้อมสีธรรมชาติเพื่อให้เกิดมาตรฐานกระบวนการผลิตและการกำหนดคุณสมบัติของวัตถุดิบในการย้อมธรรมชาติสำหรับผ้าบาติก มีผู้ประกอบการผ้าในพื้นที่ให้ความสนใจเข้าร่วมกว่า 60 คน ซึ่งจัดระหว่างวันที่ 17 - 19 มีนาคม 2564 ณ กลุ่มต้นทังบาติก อ.เกาะลันตา จ.กระบี่
       การฝึกอบรมในครั้งนี้ วศ. ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตให้แก่ประชาชนด้วยองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิจัยและนวัตกรรม สร้างนวัตกรรมชุมชนเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและบรรเทาผลกระทบจากสถานการณ์โควิด -19 ในพื้นที่จังหวัดกระบี่ โดยทีมนักวิทยาศาสตร์ วศ. ลงพื้นที่ให้คำปรึกษาเชิงลึก ด้านเทคนิคการย้อมสีธรรมชาติจากพืชที่หาได้ง่ายในท้องถิ่น เช่น ลูกเหล ลูกราม ลูกเลือด ฯลฯ เป็นแม่สีในการย้อมและใช้สารจากธรรมชาติเป็นฟิกสี ซึ่งการมัดย้อมผ้าเหล่านี้จะทำให้เกิดลวดลายบนผืนผ้าที่ไม่ซ้ำกัน จากนั้นนำผ้าไปเขียนลวดลายบาติกที่มีเอกลักษณ์ประจำถิ่นเพื่อให้เกิดงานตามอัตลักษณ์และวัฒนธรรมที่โดดเด่นของพื้นถิ่น ให้เกิดการสร้างมูลค่าเพิ่ม และผลิตภัณฑ์ที่ได้คุณภาพ มาตรฐาน เพื่อเพิ่มรายได้และพัฒนาคุณภาพชีวิตให้แก่ ชุมชน และผู้ประกอบการในพื้นที่ได้ต่อไป